Próg zwalniający - przepisy, montaż, rodzaje

Progi zwalniające od lat stosowane są na ulicach miast. Ich oczywistym zadaniem jest skłanianie kierowców do wolniejszej jazdy, zwłaszcza w miejscach tak newralgicznych jak szkoły czy przedszkola. Ich zastosowanie sprawia, że zmniejsza się ilość potrąceń spowodowanych brawurową jazdą.

W artykule

Próg zwalniający - przepisy i normy

Progi zwalniające mogą być montowane na drodze, zgodnie z określonymi przepisami.

Możliwość ich montażu reguluje przede wszystkim „Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach”.

Wynika z niego, że progi instalować można w terenie zabudowanym na drogach lokalnych, dojazdowych i wyjątkowo zbiorczych.

Nie jest to możliwe na drogach wojewódzkich i krajowych.

Powyższe rozporządzenie uściśla także dokładne warunki umieszczenia progu i jego dopuszczone wymiary. Co ważne, próg musi znajdować się w odległości maksymalnie 60 m od znaku B-20 - „stop”, minimum 40 m od skrzyżowania i 30 m od przejścia dla pieszych.

Wniosek o próg zwalniający

Wniosek o zamontowanie progu zwalniającego nie ma jednego ustalonego wzoru, ale powinien on z pewnością zawierać z pewnością nazwę ulicy, wskazane konkretne miejsce instalacji oraz stojące za tym przesłanki.

Należy go składać do starosty w przypadku dróg gminnych i powiatowych, natomiast dla dróg publicznych w mieście na prawach powiatu - do prezydenta miasta. Dla dróg prywatnych pozwolenie nie jest potrzebne, jednak nadal obowiązują przepisy ogólne dla każdego progu.

Wymiary, umiejscowienie

Przykładowo ważnym jest zapis, że progi mogą mieć maksymalnie 0,1 m wysokości, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia podwozia pojazdu przy prawidłowej prędkości.

Co prawda rozporządzenie nie mówi wprost o odległości progów od budynków, lecz napomina, że odległość od konstrukcji inżynierskich jak na przykład przejścia podziemne czy komory sieci kanalizacyjnych, powinna wynosić co najmniej 25 m.

Odległości

Odległości między montowanymi progami zostały precyzyjne określone.

Mogą być one umieszczane pojedynczo lub seriami co najmniej 3 sztuk. Zakres odległości między progami w serii to między 20, a 150 m. Odległość należy oczywiście dostosować do okoliczności panujących na drodze.

Najważniejsze rodzaje progów zwalniających

Progi zwalniające dzieli się zasadniczo ze względu na materiał, z którego je wykonano, zastosowanie, oraz formę.

Najczęściej spotykane rodzaje progów zwalniających:

progi zwalniające listwowe (liniowe) - najczęściej widywany rodzaj progu, który charakteryzuje się zwykle niską stromością, a przez to dużym bezpieczeństwem dla aut. Składa się z pojedynczej listwy lub składanych modułów.
progi zwalniające wyspowy - zwany także „poduszką berlińską” składa się prostokątnego szerokiego progu węższego niż pas jezdni. Umożliwia to swobodny przejazd autobusów i rowerzystów, a jednocześnie wymusza choć częściowy wjazd na próg samochodów osobowych.
progi zwalniające płytowe - może przypominać próg listwowy, lecz jest od niego zdecydowanie szerszy. Ze względu na budowę modułową możliwe jest dostosowanie jego wielkości do warunków danego miejsca. Często jest to próg zwalniający z przejściem dla pieszych.

progi zwalniające pinezkowe - nieco rzadziej widywany, składa się z zestawu małych progów w kształcie koła ułożonych w linię. Nazywany jest tak też pojedynczy okrągły próg stawiany na środku skrzyżowania.

Z uwagi na wykorzystany materiał, można wyróżnić:

progi zwalniające gumowe - obecnie najpopularniejszy, ekonomiczny, łatwy w montażu i demontażu. Nawet w przypadku uszkodzenia auta z jego udziałem spowodowane straty są mniejsze.

progi zwalniające betonowe lub asfaltowe - zwykle jest tworzony już na etapie budowy drogi, pozwala na tworzenie wyniesienia o dowolnym niemal kształcie. Jest też wyjątkowo wytrzymały na uszkodzenia i zużycie.

progi zwalniające z kostki brukowej - jest, podobnie jak betonowe warianty, budowany zwykle wraz z całą drogą. Dobrze komponuje się z resztą nawierzchni, często jest wyróżniany jaskrawym malowaniem.

Oznakowanie i montaż progów zwalniających

Każdy próg zwalniający powinien być odpowiednio oznakowany. Mowa zarówno o znakach pionowych, jak i poziomych.

Do oznaczenia progu zwalniającego służy znak A-11a. Często dodawana jest również tabliczka T-1 informująca o odległości do progu.

W zależności od miejsca stosowany jest również znak B-33 o ograniczeniu prędkości. Można go pominąć w strefie zamieszkania lub strefie ograniczonej prędkości.

Przed progiem zwalniającym, konieczne jest również umieszczenie znaku poziomego P-25. W sytuacji kiedy próg posiada widoczne czarno - żółte ubarwienie, stosowanie oznakowania poziomego nie jest wymagane.

Podczas montażu progu zwalniającego, ważne jest zapewnienie możliwości przepływu wody po obu stronach jezdni. Próg zwalniający nie powinien również utrudniać dostępu do elementów infrastruktury, jak np. studzienki kanalizacyjne.

Montaż odbywa się zwykle przez dość płytkie wiercenie podłoża i zakotwiczenie kolejnych modułów, lub całego progu przy pomocy kołka rozporowego i wkrętu kotwiącego.

Próg zwalniający, a podrzutowy

Dość często pojawiają się wątpliwości, czy próg próg podrzutowy i zwalniający to to samo.

W zasadzie tak, jednak próg podrzutowy umieszczany jest poza drogami publicznymi i nie wymaga oznakowania poziomego. W kwestii oznakowania warto też wiedzieć, że próg zwalniający w żaden sposób nie odwołuje sygnalizowanego ograniczenia prędkości.

Jak bezpiecznie i płynnie przejeżdżać przez próg zwalniający?

Przede wszystkim, przed samym progiem, nie należy gwałtownie hamować ani przyspieszać. Najlepiej jeżeli prędkość pojazdu zmniejszana jest stopniowo, tak aby samochód przetoczył się powoli przez próg.